نپتون هشتمین سیاره از شمارش، چهارمین سیاره بزرگ از نظر قطر، سومین سیاره غول پیکر و متراکم‌ترین سیاره  در منظومه شمسی است، جرم نپتون ۱۷ برابر زمین و حجمش از سیاره اورانوس کمی بزرگ‌تر است.

این سیاره برای اولین بار در سال ۱۸۴۶ توسط "جان گاله "و "هاینریش دارست" کشف شد و اولین سیاره‌ای بود که پیش از اینکه با تلسکوپ مشاهده شد، وجود آن از طریق پیش‌بینی‌های ریاضی مشخص شد. این سیاره به دلیل اختلالاتی که در مدار اورانوس مشاهده شد، کشف شد. این اختلال که تغییر ناگهانی در چرخش اورانوس است ناشی از نیروی گرانش نپتون بود.

ویژگی‌های فیزیکی سیاره نپتون

این سیاره مانند همه سیاره‌های منظومه شمسی به لایه‌های مختلف تقسیم می‌شود. ترکیب نپتون با توجه به لایه‌ای که به آن نگاه می‌کنید، متغیر است. هسته این سیاره از آهن، نیکل و سیلیکات، گوشته آن از آب، آمونیاک و متان و جو آن از هیدروژن، هلیوم و متان تشکیل شده است. فاصله زیاد نپتون از خورشید باعث شده که اتمسفر بیرونی آن، که بالاترین دمای ابرهای آن ۲۱۸- درجه سلسیوس است، سردترین نقطه منظومه شمسی باشد. به دلیل وجود متان در جو سیاره که رنگ قرمز را جذب می‌کند، این سیاره به رنگ آبی دیده می‌شود.

 این سیاره 17 برابر سیاره زمین وزن دارد اما چگالی آن از چگالی زمین کمتر است، به دلیل فاصله این سیاره تا خورشید، نپتون طولانی ترین دوره تناوب مداری را در بین سیاره‌های دیگر منظومه شمسی ‏دارد. به همین دلیل، یک سال  در این سیاره معادل 165 سال زمینی است.‏

نپتون به خاطر داشتن انحراف محوری نزدیک به زمین و مریخ (28/5 درجه)‏‎ ‎‏ تا حدودی تغییرات فصلی دارد. یک فصل ‏نپتونی، بیش از 40 سال طول می‌کشد، اما مثل بقیه غول های گازی-یخی، تغییرات دمایی قابل توجهی ندارد.‏

حلقه‌های نپتون

نپتون دارای 5 حلقه است که این حلقه‌ها از حلقه زحل کمرنگ‌تر هستند و در  فاصله ۲۷۰۰۰ تا ۳۸۵۰۰ کیلومتری به دور سیاره ی نپتون می‌چرخند، اسم آنها " گیل، له وریه، لاسل، آراگو و آدامز" است. حلقه خارجی نپتون با بقیه حلقه‌های سیاره ای منظومه شمسی متفاوت است. این حلقه معروف به "آدامز" دارای سه بخش منحنی غیر عادی به نام های «آزادی، برابری و برادری» است که از بقیه قسمت‌های آن روشن تر و متراکم تر است. كشش جاذبه‌اي ماه‌هاي نپتون ممكن است باعث ناصافي يا نابرابري حلقه‌ها شده باشد. بعضي از ماه‌هاي كوچك‌تر نپتون ممكن است با نيروهاي جاذبه شان از حلقه‌هاي داخلي نگهداري كنند. آنها مواد تشکیل دهنده حلقه ها را تأمین می کنند.

قمرهای نپتون

نپتون 14 قمر شناخته شده دارد. اسامی چند تا از قمرها: نایاد (Naiad)، تالسا(Thalassa)، دیسپینا(Despina)، گالاتیا(Galatea)، لاریسا(Larissa)، پروتیوس(Proteus)، تریتون(Triton)، نرئید(Nereid) و ....

چند نکته جالب درمورد قمرهای سیاره نپتون

نایاد: نزدیک ترین قمر به سطح نپتون است و شکل منظمی دارد. این ماه کوچک هر هفت ساعت و شش دقیقه دور سیاه می‌چرخد و قطر این ماه 58 کیلومتر است.

تریتون

تالسا: این قمر شکل نامنظمی و 80 کیلومتر قطر دارد.

پروتئوس: دومین قمر نپتون از نظر بزرگی است.

نرئيد : خارجي‌ترين و سومين ماه بزرگ نپتون است که شكل بی قاعده‌اي دارد.

تریتون (Triton) بزرگترین قمر این سیاره است و  2705 کیلومتر قطر دارد و در فاصله 354.760 کیلومتری سیاره قرار گرفته است.این سیاره  ۹۹,۵% جرم اجسام چرخنده به دور نپتون را شامل می‌شود. نکته جالب در مورد این قمر این است که برخلاف جهت حرکت سیاره نپتون در چرخش است. تریتون بسیار سرد است و درجه حرارت آن  235- درجه سانتیگراد و یکی از سردترین مکان‌های منظومه شمسی است. تریتون مداری دایره شکل دارد و در مدت 6 روز زمینی یک بار دور نپتون می چرخد.